«Η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είναι μια σημαντική στιγμή της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας που παραμένει πάντα επίκαιρη, σε αντίθεση με τα όσα είπε ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης. Οι αγώνες τότε των φοιτητών και της νεολαίας, κατά του φασισμού, του περιορισμού της ελευθερίας, υπέρ της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι ένα διαχρονικό μέχρι και σήμερα μήνυμα. Το Πολυτεχνείο δεν είναι ένα Μουσείο, τα αιτήματα της ελευθερίας παραμένουν ζωντανά, γιατί ακόμα και σήμερα έχουμε περιορισμό ελευθεριών στην πατρίδα μας.

Η αναφορά στον Ζακυνθινό νεκρό εκείνης της αιματηρής νύχτας του Πολυτεχνείου, του Σπύρου Μαρίνου Γεωργαρά, που συγκαταλέγεται επίσημα ανάμεσα στους 24 νεκρούς του Πολυτεχνείου, από τη μια αποδεικνύει ότι η Ζάκυνθος έχει μια διαχρονική παρουσία στους αγώνες του λαού μας και από την άλλη δίνει μια απάντηση σε όσους ακροδεξιούς μέχρι και σήμερα κατέχουν ακόμα και κυβερνητικές θέσεις, όπως ο κ. Γεωργιάδης, ο κ. Πλεύρης και ο κ. Βορίδης, σε ανθρώπους που εξακολουθούν και λένε ότι δεν υπήρξε ποτέ εξέγερση, και πως δεν υπήρξαν νεκροί του Πολυτεχνείου.

Ο Σπύρος Μαρίνος Γεωργαράς, θυσιάστηκε και πρέπει να τιμηθεί, γιατί είναι σημαντική η γνώση της τοπικής ιστορίας ενός τόπου. Το 2018, σε συνεδρίαση τότε του Δημοτικού Συμβουλίου, είχα εισηγηθεί να τιμηθεί. Αυτή η πρότασή μου είχε γίνει ομόφωνα αποδεκτή. Παρόλα αυτά μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κάτι. Την ίδια ώρα που τιμώνται άνθρωποι με αμφιλεγόμενη πορεία, όπως ο Αναστάσιος Ταβουλάρης που ήταν συνεργάτης των Γερμανών κατακτητών. Οφείλει το Δημοτικό Συμβούλιο να τιμήσει τον Σπύρο Μαρίνο Γεωργαρά υλοποιώντας την προ τριετίας απόφαση του. Θα φέρω το θέμα αυτό εκ νέου στο Σώμα και ελπίζω να υπάρξει αποτέλεσμα.»

πηγή: ΣΤΙΓΜΑ