Η κατάθεση της Ελένης Τουλουπάκη στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν συγκλονιστική. Είχαμε σωρεία στοιχείων που δείχνουν προς ένα κυνήγι μαγισσών σε αυτή την περίπτωση, δεδομένου ότι το μέγα σκάνδαλο Novartis στην Ελλάδα θεωρείται σκευωρία ή έστω κάποιους διεφθαρμένους γιατρούς μόνο. Κουβέντα για τα αδιευκρίνιστα ποσά και η εταιρεία στα μαλακά.

Το πιο παράλογο απ’ όλα είναι η δίωξη των ανθρώπων που κατέθεσαν ή διερεύνησαν το σκάνδαλο αντί να κυνηγάμε τους διεφθαρμένους. Πόσα αδιευκρίνιστα ποσά πρέπει να βρει κανείς για να πειστεί να πράξει το καθήκον του; Το σημερινό προσωπικό-οικογενειακό καθεστώς είναι έξω από κάθε λογική δημοκρατίας και ευρωπαϊκής πραγματικότητας.

Ο πόλεμος είναι κάθε φορά μια καταστροφική ευκαιρία για να αναλογιστούμε τις αξίες που πρέπει να είναι πάνω απ’ όλες τις άλλες, την σημασία της ανθρώπινης ζωής, της ανθρώπινης ευτυχίας. Έχουμε γίνει μάρτυρες για χρόνια τέτοιων καταστάσεων και είναι καιρός ως κοινωνίες να απαιτήσουμε την ειρηνική συμβίωση, να παραμείνουμε στην αλήθεια, να ξεχωρίσουμε τα πράγματα, να απορρίψουμε την υποκρισία.

Οι σύγχρονες Δημοκρατίες έχουν χρέος να σταματήσουν τους πολέμους. Πρέπει να βάλουμε ένα τέλος.

Τα συμφέροντα, η ισχύς και η χειραγώγηση μας έχουν μπλοκάρει. Με φτώχεια, εξοπλισμούς και ανισότητες πρέπει να αντιδράσουμε με ένα παγκόσμιο και πανανθρώπινο ειρηνευτικό κίνημα. Και μέσα σε όλα αυτά εδώ κοιτάμε να φάμε όλο και περισσότερα με μια φιλελεύθερα σουρεαλιστική συμπεριφορά.

Με την υγειονομική κρίση ήρθε η ευκαιρία για την ελληνική κυβέρνηση να τινάξει στον αέρα σχεδόν όλο το κράτος.

Και μέσα σε όλα αυτά λειτουργούμε σαν προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ, χαλώντας συμμαχίες χρόνων. Δεν ασκείται μια ισορροπημένη εξωτερική πολιτική.