αναδημοσίευση από ΣΤΙΓΜΑ

«Το καταστατικό του κόμματος, προβλέπει την διαγραφή ενός μέλους μέσα από μια συγκεκριμένη διαδικασία, όμως στην περίπτωση του Σταύρου Κοντονή, δεν είχαμε τέτοιου είδους διαγραφή. Είχαμε την ανακοίνωση του γραφείου τύπου όπου αναφερόταν στην απεμπόληση του δικαιώματος του κ.Κοντονή από το να είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που αποδέχτηκε στη συνέχεια και ο ίδιος.

Ήταν λάθος ο χρόνος που επέλεξε ο Σ. Κοντονής για να δηλώσει παραίτηση. Σε μια ιστορική στιγμή για την Ελλάδα, την Ευρώπη, την αριστερά και γενικότερα την κοινωνία, μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, μετά τη μεγαλύτερη δίκη από αυτή της Νυρεμβέργης, είναι φάουλ να επιλέγεις να δημοσιοποιήσεις την παραίτησή σου και μάλιστα τηλεοπτικά, δημιουργώντας ένα αρνητικό πολιτικό αποτύπωμα για το κόμμα σου. Δεν είναι και ότι καλύτερο ηθικά, να παραιτηθείς σε μια στιγμή που δεν σου ανήκει, και το λέω αυτό γιατί το θέμα εκείνης της ημέρας, ήταν η καταδίκη της δίκης της Χρυσής Αυγής.

Δεν θεωρώ ότι συνέβη κάποιο τρομερό περιστατικό, ώστε να πούμε πως λόγω αυτής της εξέλιξης παραιτήθηκε ο Σταύρος Κοντονής από την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Ο κ.Κοντονής κάνει αναφορά σε κάποιες εσωκομματικές διεργασίες, που συζητούνται αυτή την εποχή στο κόμμα, αποτέλεσμα των οποίων είναι κάποιες εσωκομματικές αλλαγές, ενθαρρυντικές θα έλεγα, αφού εκφράζουν εξωστρέφεια. Κατά συνέπεια, η παραίτηση του κ. Κοντονή θεωρώ ότι δεν έχει να κάνει τόσο με αυτές τις εσωκομματικές αλλαγές.

Δεν γνώριζα και δεν είδα να διατυπώνεται κάποια γενική διαφωνία του Σταύρου Κοντονή, για τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα, στο χρόνο που αυτές έγιναν. Ήξερα για κάποιες διαφωνίες που είχε, σχετικά με το πως αντιμετωπίζονται τα θέματα της δωροδοκίας και του βιασμού. Ακόμα όμως και αν ο Σταύρος Κοντονής διαφωνούσε σε όλα, αυτό δεν του στάθηκε εμπόδιο για να θέσει και πάλι υποψηφιότητά για να εκλεγεί βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που σημαίνει ότι οι διαφωνίες του δεν στάθηκαν εμπόδιο στο να κατέλθει στις εκλογές εκ νέου για να διεκδικήσει την βουλευτική έδρα. Κατά συνέπεια, θεωρώ ότι ο κ. Κοντονής, με την διαδικασία που επέλεξε να παραιτηθεί, αδίκησε τον εαυτό του.

Κατά την γνώμη μου, η παραίτηση του ήταν ένα σφάλμα, κυρίως για την χρονική στιγμή που επέλεξε να το δηλώσει. Μπορεί εκείνη την ημέρα, πέραν της παραίτησής του, να επεδίωκε και μια μορφή προσωπικής δικαίωσης, αισθανόμενος πικρία από το κόμμα. Αν όμως ισχύει αυτό, αποτελεί μια εγωιστική στάση. Υπάρχουν παραιτήσεις και παραιτήσεις, και άλλα στελέχη έχουν παραιτηθεί, όχι όμως με τόσο βροντώδη τρόπο.

Ο κ. Κοντονής, ναι μεν μίλησε πριν με τον Πρόεδρο του κόμματος κ. Τσίπρα, στον οποίο εξέφρασε την επιθυμία του να παραιτηθεί, αλλά ο Πρόεδρος δεν υποκαθιστά τα όργανα του κόμματος, μέσα στα οποία έπρεπε να εκφράσει τις διαφωνίες του και αν επέμενε να δήλωνε εκεί και την παραίτησή του.
Είχα ενημερωθεί από τον ίδιο, μία ημέρα πριν το δηλώσει από την τηλεόραση, ότι επειδή διαφωνούσε με τις εσωκομματικές διεργασίες προτίθεται να παραιτηθεί. Μίλησα μαζί του και εκ των υστέρων και του είπα ότι διαφωνώ με τον τρόπο που επέλεξε να παραιτηθεί. Το αποτέλεσμα μετά τα όσα δημόσια είπε, ήταν άκρως αρνητικά για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η υπόθεση Σταύρος Κοντονής έκλεισε από τον ίδιο. Παρόλα αυτά, η προσφορά του ήταν μεγάλη. Όπου ασχολήθηκε άφησε έργο, όπως για παράδειγμα στο Υφυπουργείο Αθλητισμού. Ήταν ασυμβίβαστος, έσπαγε αυγά και έφερε αποτελέσματα, κάτι που δεν συνεχίστηκε στον ίδιο βαθμό από τον αντικαταστάτη του. Στη Ζάκυνθο επίσης άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του και κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό.

Είναι αστείο αυτό που ακούγεται, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χάιδευε την Χρυσή Αυγή και άλλαξε τον Ποινικό Κώδικα για να την ρίξει στα μαλακά, ώστε να κόψει τα ποσοστά της ΝΔ. Σε κρίσιμα νομοσχέδια, όπως αυτό της απλής αναλογικής, η Χρυσή Αυγή ταυτίστηκε με τη ΝΔ και το ΚΙΝ.ΑΛ. Αν δεχτούμε ότι επειδή σε κάποιες ψηφοφορίες στη Βουλή, η Χρυσή Αυγή ψήφιζε το ίδιο με τον ΣΥΡΙΖΑ, και άρα έχουν ταύτιση, αυτό σημαίνει ότι και το ΚΚΕ είχε ταύτιση με τη Χρυσή Αυγή, αφού στο 80% των ψηφοφοριών είχαν την ίδια άποψη. Αυτά λοιπόν είναι γελοία επιχειρήματα.

Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «ΑΥΓΗ», έχει να κάνει με την διαπίστωση, ότι η δεξιά στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, πλησιάζει όλο και πιο κοντά στην ατζέντα και ιδεολογία της ακροδεξιάς, η οποία ως γνωστόν πουλάει πάρα πολύ εύκολα. Βλέπουμε στην Ελλάδα μια ραγδαία στροφή της ΝΔ προς την ακροδεξιά και το βλέπουμε αυτό από τοποθετήσεις και ιδέες στελεχών της, όπως ο κ. Μπογδάνος, αλλά και ο Άδωνις Γεωργιάδης. Αυτοί οι άνθρωποι, σε παλαιότερες εποχές, στη ΝΔ του Κώστα Καραμανλή, δεν θα είχαν θέση στο κόμμα. Ακροδεξιός δεν είναι ο κ. Μητσοτάκης, αλλά είναι ο κ. Σαμαράς. Θυμίζω ότι επί Πρωθυπουργίας Σαμαρά, ο γραμματέας της τότε κυβέρνησης συνομιλούσε με την Χρυσή Αυγή και υπήρχε μια ατμόσφαιρα προστασίας, είχαμε συγκαλυμμένες υποθέσεις και μια μορφή κάλυψης. Ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι λοιπόν ακροδεξιός, αλλά είναι υπεύθυνος γιατί έχει αποδεχτεί αυτή την ακροδεξιά στροφή της ΝΔ.

Το ανέκδοτο ότι η αποχώρηση του Σταύρου Κοντονή ανοίγει δρόμο στο κόμμα για άλλους, όπως για τον Γιώργο Αρμένη, το ακούω τώρα για πρώτη φορά. Δεν είπα τον χαρακτηρισμό ανέκδοτο απευθυνόμενος προσωπικά στον κ. Αρμένη, τον οποίο και θεωρώ έναν αξιόλογο άνθρωπο, αλλά για το σκεπτικό που αναπτύσσεται από κάποιους. Φυσικά και θα μπορούσε ο Γιώργος Αρμένης να συνεργαστεί με τον Αντώνη Κασσιμάτη.»