Μελέτη περίπτωσης: Δημόσια Εκπαίδευση

Ο ευφημισμός περί “αναβάθμισης”, λιγότερη δημοκρατία, τιμωρητικό καθεστώς, ακριβότερη παιδεία για τους μαθητές, φθηνότερη για το κράτος.

Το κυριότερο χαρακτηριστικό των σπουδαίων ηγετών, πέρα από το θάρρος για δημόσια παραδοχή των σφαλμάτων τους, είναι κατά τον Μαξ Βέμπερ, ότι καθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις και δεν σύρονται από αυτές. Ένας πρωθυπουργός ή μια κυβέρνηση που στηρίζονται στα δεκανίκια της διαπλοκής και των μέσων ενημέρωσης, δεν μπορούν να θεωρηθούν ούτε σπουδαίοι ούτε ηγέτες.

Χωρίς όραμα, χωρίς στοχευμένο σχεδιασμό, χωρίς παιδαγωγική θεωρητική βάση με μόνο εφόδιο την νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της συρρίκνωσης του δημόσιου και κοινωνικού κράτους, παραβιάζοντας ευρωπαϊκές συνταγματικές αρχές και νόμους περί ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, σε ένα βερμπαλιστικό κρεσέντο παρωχημένης πολιτικάντικης τακτικής στα όρια του γελοίου, η κα Κεραμέως και τα περί αυτής δεκανίκια της διαπλοκής (βλ. πρώην Υπ. Παιδείας της κυβέρνησης Παπαδήμου και άρχων της ιδιωτικής εκπαίδευσης, κος Μπαμπινιώτης) και των μέσων ενημέρωσης (βλ. δημοσιογράφοι παπαγαλάκια- μηδ’ εξαιρουμένης και της κρατικής τηλεόρασης- που εκθειάζουν την ιδιωτική εκπαίδευση και θάβουν τη δημόσια), διαγκωνίζονται για την πολιτική επικράτησή τους στο χώρο της εκπαίδευσης, των εκπαιδευτικών, αλλά και της κοινωνικής πλειοψηφίας.

· Παρά την ηχηρή παρέμβαση της ETUCE συνεχίζει να παρανομεί νομοθετώντας ερήμην των εκπαιδευτικών. Και εξηγώ:

Επιμένει να συγχέει το live streaming (ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος που μόνο στην Ολλανδία εφαρμόζεται σε σχολείο ΑΜΕΑ!..) με το distance learning (εξ αποστάσεως εκπαίδευση) για το οποίο υπάρχουν πολύ αυστηροί κανόνες.

Η Ευρωπαϊκή Συνδικαλιστική Επιτροπή για την Εκπαίδευση(ETUCE), που αντιπροσωπεύει 132 συνδικάτα και 11 εκατ. λειτουργούς της Παιδείας, συντάσσεται με τη μη εφαρμογή του μέτρου της ζωντανής μετάδοσης των μαθημάτων.

Με επιστολή της προς την υπ. Παιδείας την καλεί να συμμορφωθεί με τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων (ΓΚΠΔ) της Ε.Ε. αλλά και τις οδηγίες του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας:

Η Ευρωπαία διευθύντρια της ETUCE, Σούζαν Φλόκεν καλεί το υπουργείο να συμμορφωθεί με το άρθρο 35 του ΓΚΠΔ της Ε.Ε. 2016/679 αναφορικά με την υποχρέωση διεξαγωγής μελέτης εκτίμησης αντικτύπου για την προστασία δεδομένων, τονίζοντας πως “όταν ένα είδος επεξεργασίας συγκεκριμένα με τη χρήση νέων τεχνολογιών αποτελεί υψηλό κίνδυνο για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των φυσικών προσώπων, είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχει ουσιαστική συμμετοχή/εμπλοκή των κοινωνικών εταίρων της χώρας με σκοπό η έκθεση αντικτύπου να συμπεριλάβει και τις θέσεις των εκπαιδευτικών”.

· Κι άλλη οικονομία. Επαναλειτουργούν τα Δημοτικά Σχολεία, αλλά όχι τα ολοήμερα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε νομοθετήσει την επέκταση του ολοήμερου σε όλη την Ελλάδα. Σχολείο ισότητας και δημοκρατίας, που έχει κατοχυρωθεί με προεδρικό διάταγμα. Η αναστολή λειτουργίας του ολοήμερου με μια… τηλεοπτική ανακοίνωση της υπουργού, εφόσον δεν υπάρχει νομοθέτηση, είναι παράνομη. Πέραν αυτού όμως, θέτει ουσιαστικό πρόβλημα στις οικογένειες και τους μαθητές.

· Αρνητική εξέλιξη αποτελεί η θέσπιση των αγγλικών ως δεύτερης γλώσσας στα νηπιαγωγεία. Όλοι οι παιδαγωγοί εξηγούν ότι δεν πρέπει τα παιδιά στο νηπιαγωγείο να μαθαίνουν άλλη από τη μητρική γλώσσα.

Είναι φανερό ότι η κα Κεραμέως αντέγραψε την ιδέα από τα μεγάλα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια της Αθήνας, τα οποία συναγωνίζονται σε παροχές για προσέλκυση πελατείας. Υπάρχει, όμως, ένας επί πλέον λόγος που καθιστά εντελώς ανέφικτη τη δεύτερη γλώσσα, ειδικά στα δημόσια νηπιαγωγεία της Αθήνας και της περιφέρειας, κι αυτός είναι το ότι σε αυτά φοιτούν ένα σημαντικό ποσοστό αλλόγλωσσων νηπίων που αγωνίζονται να ισορροπήσουν μεταξύ της μητρικής τους και της ελληνικής. Τα αγγλικά ως τρίτη, πια, γλώσσα είναι εντελώς ανεφάρμοστη επιλογή, αν όχι επικίνδυνη για την νοητική και συναισθηματική τους συγκρότηση.

· Τα Λατινικά αντικαθιστούν την Κοινωνιολογία στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες(!) Η κοινωνιολογία προσφέρει, προφανώς, μια ευρύτερη κατανόηση της κοινωνίας και της λειτουργίας των δομών και των δημοκρατικών αρχών συγκρότησής της. Η υπουργός υπάκουσε στους λαρυγγισμούς του Άδωνι Γεωργιάδη που με άλλους ακραίους φώναζε ότι η κοινωνιολογία είναι… αριστερή επιστήμη, συγκροτώντας μαζί τους ένα χορωδιακό σύνολο (θεόφαλτσο!), που θα μπορούσε και να ονομαστεί “σύνολο Τραμπ” προς τιμή του ηγέτη αυτής της σχολής πολιτικού τραμπουκισμού.

· Κι άλλη οικονομία και υποβάθμιση των επιστημών: Στα μεγάλα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια της Αθήνας υπάρχουν ένας ή δύο γιατροί και έως έξι νοσηλευτές. Αν η κα Κεραμέως θέλει να μιλάει για ”αναβάθμιση” και ”αριστεία” , θα χειροκροτούσα την εισαγωγή προσωπικού υγείας- σε αυτή την περίοδο , μάλιστα- και στα δημόσια σχολεία. Αντί γι’ αυτό, θεσμοθετεί για την ψυχολογική στήριξη των μαθητών τον “εκπαιδευτικό εμπιστοσύνης”(!) στις σχολικές μονάδες,(υπονοώντας ότι οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί είναι άπιστοι αντίδικοι των μαθητών;!), συγχέοντας και υποβαθμίζοντας τους επιστημονικούς ρόλους παιδείας και ψυχοπαιδαγωγικής, ξεσηκώνοντας εκτός των εκπαιδευτικών και την Ένωση Σχολικών Ψυχολόγων Ελλάδας, οι οποίοι έγραψαν σε επιστολή τους στην υπουργό,

“Παρατηρούμε ότι από το σχέδιο νόμου απουσιάζει κάθε αναφορά στον ρόλο και τον θεσμό του σχολικού ψυχολόγου ως αναπόσπαστου μέλους της σχολικής μονάδας, ο οποίος φαίνεται να τοποθετείται αποκλειστικά σε υποστηρικτικές δομές που λειτουργούν εκτός σχολείου… Αναρωτιόμαστε εύλογα, λοιπόν, για ποιο λόγο δεν αξιοποιείται το εξειδικευμένο προσωπικό, που διαθέτει την ακαδημαϊκή επάρκεια και την απαιτούμενη εμπειρία στην αντιμετώπιση σύνθετων προκλήσεων, παρά τις επανειλημμένες δηλώσεις της κυβέρνησης για την αναγκαιότητα ενίσχυσης των σχολείων με ψυχολόγους;”.

Νίκος Γράψας, εκπαιδευτικός στο Μουσικό Γυμνάσιο Ζακύνθου