Γράφει ο Θανάσης Καραΐσκος*

α. Η αλήθεια είναι οτι δεν έγινε καμιά αραίωση των μαθητών μέσα στις τάξεις -ούτε στα ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ – και τα σχολεία άνοιξαν χωρίς ουσιαστικά κανένα επιπλέον μέτρο. ΟΜΩΣ

β. η ύπαρξη κάποιων διάσπαρτων κρουσμάτων -που κανείς δεν ξέρει να μας πει με ακρίβεια πόσα είναι- δεν μπορεί να μας οδηγεί σε πανικόβλητες κινήσεις όπως το κλείσιμο ΟΛΩΝ των σχολείων.

γ. Τα σχολεία υποτίθεται οτι θα έκλειναν τελευταία και θα άνοιγαν πρώτα. Αυτό δεν συνέβη ποτέ στη Ελλάδα. Σημειωτέον οτι η Ελλάδα είναι η χώρα με το μεγαλύτερο διάστημα που τα σχολεία της ήταν ΚΛΕΙΣΤΑ.

δ. Στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο τα σχολεία δεν κλείνουν τόσο εύκολα. Πχ στην Γαλλία- με τόσες χιλιάδες θύματα- δεν έκλεισαν ποτέ.
Αλλά σε αυτές τις χώρες μάλλον έχουν σε ψηλότερο σκαλοπάτι την Εκπαίδευση.

ε. Γίνονται βέβαια και παραλογισμοί πχ όταν η Ζάκυνθος ήταν «πράσινη» ΟΛΑ τα σχολεία ήταν κλειστά και τώρα που είναι «κόκκινη» είναι κλειστά μόνο τα λύκεια. Και αυτό διότι στην αρχή η επιλογή ήταν ή όλα κλειστά ή όλα ανοιχτά, σε ΟΛΟΚΛΗΡΗ τη χώρα. Λάθος επιλογή.

ζ. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ υπήρχαν πολλές. Αλλά δυστυχώς…

Έτσι πέραν της αραίωσης των μαθητών -που δεν έγινε – θα μπορούσαν να λειτουργούν πχ μέρα παρά μέρα τα σχολεία με τους μισούς μαθητές.
Ή θα μπορούσαν λόγω των Πανελλαδικών να κλείσουν τα Γυμνάσια και να ανοίξουν τα Λύκεια (μεταφέρω εδώ αυτή την πρόταση/αγωνία μαθητών της Γ Λυκείου).

η. Περιττό ίσως να πω οτι η τηλεκπαίδευση που τη ζώ κάθε μέρα ως εκπαιδευτικός στο Λυκείο ΑΠΕΧΕΙ πάρα πολύ από την κανονική Εκπαίδευση…

θ. Όσο για την προτεραιότητα των εκπαιδευτικών στον ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ, όπως πχ στο Ισραήλ, ούτε κουβέντα δεν γίνεται…

*/ Θανάσης Καραΐσκος

Εκπαιδευτικός 2ου Λυκείου Ζακύνθου
Περιφερειακός Σύμβουλος με την
ΑΝΑΣΑ στα Ιόνια νησιά