Γράφει η Μαρία Κόκλα*

Από την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, επιχειρήθηκε η ανάδειξή του σε ηγέτη. Αυτό ήταν μονόδρομος για την πολιτική επιβίωσή του. Προσφορότερη πρόβαλε μια στρατηγική, με στόχο την αποφυγή εσωτερικών κραδασμών και την αποτροπή μετωπικής αντιπαράθεσης με τον Τσίπρα.

Αυτή η στρατηγική αναλύεται σε τρεις φάσεις:
Α. Η καλλιέργεια πολλών προσδοκιών
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παραπάνω, εμείς μπορούμε Στο μοτίβο αυτό, κατασκευάστηκαν πολλαπλά δίπολα, που στόχευαν στην αποδυνάμωση τού Τσίπρα και την προβολή τού Μητσοτάκη:

– Σύμβολο του παρελθόντος/σύμβολο του μέλλοντος,
– Κρατιστής / φιλελεύθερος,
– Κλειστό σύστημα εξουσίας /ανοικτό,
– Ανοιχτά /κλειστά σύνορα,
– Επαρχιώτης /κοσμοπολίτης,
– Μέτριος/άριστος….

Έτσι δεν εκδηλώνονταν οι εσωτερικές αντιθέσεις της ΝΔ και δημιουργούνταν ένας κλοιός γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Συνακόλουθα υποβαθμίζονταν σημαντικές δράσεις, όπως το περίφημο μαξιλάρι, που έμελλε ένα χρόνο μετά να αποδειχθεί σωτήριο για τη χώρα

Β. «Εθνικός Ηγέτης του 21ου αιώνα»
Ως πρωθυπουργός, ο Κ. Μητσοτάκης, συνέχισε στο ίδιο μοτίβο:
Ωστόσο στην οικονομία, οι στόχοι δεν επιτυγχάνονταν, αντίθετα υπολείπονταν από τις επιδόσεις της προηγούμενη κυβέρνησης. Σε επίπεδο Δημοκρατίας μεγάλες ομάδες πληθυσμού περιθωριοποιούνταν. Η αξιοκρατία και η αριστεία έγιναν ανέκδοτα. Η επαγγελία «νόμος και τάξη» χαρακτηρίζει μία συντηρητική παράταξη.

Η απόπειρα εισόδου προσφύγων και μεταναστών, στον Έβρο ήταν η στιγμή για την αλλαγή στρατηγικής. Η δραματοποίησή της, ως εισβολή και πόλεμος -με τη γείτονα;- και η διαμόρφωση του κατάλληλου τηλεοπτικού σκηνικού, ότι «Η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι» και αντιμετωπίζει «κάθε επιβουλή», ανέβασε τη δημοτικότητα του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης

Αλλά αυτό δεν επρόκειτο να διαρκέσει!
Η πανδημία άλλαξε τα πράγματα. Ως κρίσιμη κατάσταση συνιστούσε ευκαιρία για την ανάδειξη του πρωθυπουργού σε «Εθνικό Ηγέτη». Τώρα η απειλή, αφορούσε το σύνολο του πληθυσμού, δεν είχε ιδεολογικό χρώμα. Αξιοποιώντας, μετά το πρώτο δεκαήμερο, τη θετική παρουσία των ειδικών και την αυταπάρνηση των ανθρώπων της Υγείας, εμφανίστηκε μέσω των διαγγελμάτων ως αυτός που κρατά το τιμόνι. Πιστώθηκε το μειωμένο αριθμό απωλειών, γεγονός που αποτυπώνεται στην δημοσκοπική εικόνα του.

Γ. Η ελληνική ιστορία αρχίζει το 2015
Ζητούμενο πλέον για τον Κ. Μητσοτάκη είναι να κρατήσει τη δημοτικότητά του καλλιεργώντας την εικόνα του εθνικού ηγέτη. Είναι κοινό μυστικό ότι ο πρωθυπουργός δεν είναι ιδιαίτερα χαρισματικός. Μέτριος ως ρήτορας, δεν βγάζει καθόλου συναίσθημα. Στο κλίμα του φόβου της πανδημίας, τα διαγγέλματά του εξέπεμψαν κάποια ασφάλεια, αλλά μέχρι εκεί. Ο Κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να περάσει ως πατέρας του έθνους Γι’ αυτό οι υποστηρικτές του φιλοτεχνούν την εικόνα του Εθνικού Ηγέτη του 21ου αιώνα.

Εδώ και λίγες βδομάδες, διαφαίνεται μία νέα στρατηγική γύρω από δύο άξονες: Ο πρωθυπουργός διαχωρίζεται από υπουργούς και κυβέρνηση και η πολιτική ιστορία της χώρας παρουσιάζεται σαν να άρχισε το 2015.

Ο πρώτος άξονας Ο πρόεδρος μένει πάνω από τις διενέξεις, για να μη φθαρεί και δίνει πάντα την τελική λύση. Ο δεύτερος άξονας αποβλέπει, ώστε η σημερινή ΝΔ να εμφανίζεται ότι δεν έχει σχέση με τη ΝΔ πριν το 2015, άρα δεν έχει ευθύνη για την κρίση.

Παράλληλα η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχείρησε, να επιχορηγήσει ανθρώπους και μέσα ,ώστε να τη στηρίζουν. Πρακτική διαφορετική από πελατειακές σχέσεις του παρελθόντος, με σκοπό να συμβάλει στη συντήρηση του ακροατηρίου.

Είναι αμφίβολο όμως αν η διαδικασία κατασκευής εθνικού ηγέτη, θα πετύχει! Πέρα από τις προσωπικές αδυναμίες , η κυβέρνηση ενδέχεται να αντιμετωπίσει τρία μεγάλα προβλήματα.
-Τη διαφαινόμενη διεύρυνση των ανισοτήτων και τη περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού.
-Τη δυσφορία ομάδων που μένουν έξω από την επιλεκτική διανομή δημόσιων αγαθών.
-Τη δημιουργία ενός κλίματος αβεβαιότητας, με τη συγκρότηση ευνοούμενων και ευνοημένων, υποθηκεύοντας και την ευημερία και τη Δημοκρατία.

Συμπέρασμα-Επισήμανση:
«Όσοι ηγέτες γιαλαντζί πλασάρουν, να θυμούνται:
Οι πρόχειρες κατασκευές εύκολα αποδομούνται»

Η Μαρία Κόκλα είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Ζακύνθου.