Με το τελευταίο διάγγελμα του Μητσοτάκη, επιβεβαιώθηκε η αποτυχία της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Τα όσα είπε ήταν ασήμαντα μπροστά σε κείνα που δεν είπε, δείχνοντας το πραγματικό πρόσωπο της διακυβέρνησής του.

Κατ’ αρχήν δεν ομολόγησε καμμιά αποτυχία όταν ο ίδιος πριν 2 μήνες έλεγε ότι ο Ιούλιος και ο Αύγουστος θα ήταν μέσα στην «κανονικότητα» και το ποσοστό των εμβολιασμένων θα ήταν περίπου στο 70% εξαιτίας των σωστών μέτρων και του σχεδιασμού που έχει κάνει η κυβέρνησή του. Τα δεδομένα δείχνουν ότι είμαστε πολύ κάτω από αυτό το ποσοστό αφενός, αφετέρου η πολιτική ενημέρωσης του πληθυσμού –αν δεν ήταν απλά οικονομική στήριξη των μεγαλοκαναλαρχών– απέτυχε και αυτή. Το ότι οι πολίτες δεν έχουν πειστεί να εμβολιαστούν δεν σημαίνει ότι είναι ηλίθιοι ή ψεκασμένοι. Δέχθηκαν αλλοπρόσαλλα μηνύματα σχετικά με τον εμβολιασμό από την ίδια την κυβέρνηση με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν δικαιολογημένα ερωτηματικά και αναπάντητα ερωτήματα. Ούτε ότι είναι Συριζαίοι εκτός και αν ο Σύριζα σήμερα έχει 50%!

Επιπρόσθετα με το ακαταδίωκτο δεν μπορεί να σταθεί σοβαρά ο λόγος του πρωθυπουργού απέναντι στους πολίτες. Η πολιτική του να μην έχουν ευθύνη ούτε οι κατασκευάστριες των εμβολίων, ούτε οι γιατροί ούτε και οι κυβερνήσεις δεν συνάδει με πολιτική πειθούς. Ειδικά μάλιστα όταν δακτυλοδείχνεις ως μοναδικό υπεύθυνο γι’ αυτό τον πολίτη.

Φαίνεται ότι ο Μητσοτάκης δεν θυμάται τίποτα για την παρωδία με το Astra Zeneca. Ο Μητσοτάκης δεν αντιλαμβάνεται ότι η ενίσχυση του ΕΣΥ δεν είναι τα μέτρα που εξήγγειλε για κλείσιμο νοσοκομείων (εν μέσω πανδημίας!) και δεν καταλαβαίνει ότι το ΕΣΥ χωρίς την πρωτοβάθμια Υγεία πάει περίπατο, που επίσης δεν στήριξε από την αρχή της πανδημίας.

Τα «εκατομμύρια δωρεάν τεστ» τα απαξίωσε η ίδια η κυβέρνησή του όταν με το self test μπορώ να είμαι στην δουλειά μου εξυπηρετώντας όλους τους επισκέπτες και πολίτες αλλά με αυτό δεν μπορώ να κάτσω δίπλα τους σε ένα τραπέζι ή να πάω στον δίπλα νομό να επισκεφτώ τους γονείς μου. Επίσης με εξισώνει με αρνητές εμβολίων όταν περιμένω την δεύτερη δόση του εμβολίου, το οποίο με κάνει να αναρωτηθώ για την οργάνωση που παρείχε η πολιτεία σε εμβολιαστικές γραμμές που δεν πρόλαβαν να εμβολιάσουν τον πληθυσμό αλλά και την έγκαιρη προμήθεια επαρκούς ποσότητας εμβολίων.

Για να μην παρεξηγούμαστε: δεν ανήκω στους αρνητές των εμβολίων. Όμως είμαι κατά της υποχρεωτικότητας εφόσον αυτή γίνεται με τεχνάσματα «ακαταδίωκτου», με μη ανάληψη οποιασδήποτε ευθύνης από την πολιτεία που θέλει να εμβολιάσει υποχρεωτικά πολίτες με εμβόλιο που ιατρικά δεν έχει κριθεί «έτοιμο» ακολουθώντας την ίδια τακτική έγκρισης των υπολοίπων εμβολίων και κυκλοφορεί -λόγω ειδικών συνθηκών- με ειδική άδεια/έγκριση.

Γεγονός επίσης είναι ότι η εκστρατεία (συνεχής στα ΜΜΕ) ενημέρωσης δεν είχε τον σωστό σχεδιασμό για να πείσει τους πολίτες και αυτό φαίνεται από το αποτέλεσμα! Οι παλινωδίες και οι αλληλοσυγκρουόμενες αποφάσεις των «ειδικών» συνέτειναν στο να γίνουν οι πολίτες ακόμη πιο δύσπιστοι. Οι δηλώσεις ανθρώπων μέσα από την επιτροπή για πιέσεις και με πολιτικό κριτήριο αποφάσεις επίσης κατέστρεφαν την όποια επιστημοσύνη των κάθε φορά «απαραίτητων» μέτρων.

Όσον αφορά την αντισυνταγματικότητα της υποχρεωτικότητας μένει να κριθεί. Αντίκειται επίσης αυτό το έσχατο μέτρο της υποχρεωτικότητας στην υπογραφείσα ΚΑΙ από την Ελλάδα απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που λέει τα αντίθετα απ’ όσα κάνουμε και που κινδυνεύουμε να πληρώσουμε λόγω της ανικανότητας του Μητσοτάκη. Αλλά αυτό το πρόστιμο δεν θα προσμετρηθεί στα δανεικά της ΝΔ οπότε…. Για να μην μιλήσω για τον διαχωρισμό των πολιτών που και αυτό προσκρούει στην υπογραφή του. Όπως και για τα προσωπικά δεδομένα.

Απ’ την άλλη ο κόσμος που στοιβάζετε καθημερινά στα ΜΜΜ για να πάει στην δουλειά του θυμώνει όταν δεν μπορεί να πάει και μάλιστα με περισσότερες προφυλάξεις να διασκεδάσει και φυσικά αυτό δημιουργεί περαιτέρω δυσπιστία. Θέλω να πω με αυτό ότι ο σχεδιασμός των μέτρων μερικές φορές είναι «στο πόδι» και όχι με σχέδιο και εξειδίκευση ώστε να αποδώσουν αυτό που πρέπει χωρίς να δημιουργούν δυσπιστία για την ορθότητά τους. Και δεν θέλω πραγματικά να πω την άποψή μου για το 150εύρο και τα μηνύματα που αυτό «περνάει»….

Φυσικά δεν ακούσαμε τίποτα και αυτή την φορά για τους «αόρατους» τις ελληνικής κοινωνίας με εξαίρεση -αυτή την φορά- τους στρατευμένους. Οι ρομά, οι μη έχοντες ΑΜΚΑ, οι πρόσφυγες δεν υπάρχουν για τον Μητσοτάκη. Και ας κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Αυτά με αφορμή το τελευταίο διάγγελμα. Δεν παύει όμως η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά να φέρει την μέγιστη ευθύνη για το σύστημα υγείας. Ο Μητσοτάκης δεν με πείθει γιατι είναι φανερός ο στόχος του για την υγεία των πολιτών. Η κατάσταση στην οποία θα παραδώσει την Υγεία και το ΕΣΥ θα είναι τραγική. Και δεν είναι αυθαίρετο συμπέρασμα, βγαίνει από την ΜΗ ουσιαστική στήριξή του. Όλες οι ενέργειες που θα στήριζαν το σύστημα απλά λείπουν. Όπως και ο Μητσοτάκης. Ο μεγάλος απών από την μάχη που δίνουμε όλοι μας…

Τέλος και για να το κλείνω, τις τελευταίες εξαγγελίες και τους νόμους/υπουργικές αποφάσεις που απορρέουν τις γράφω στα παλαιότερα των υποδημάτων μου. Αν έχει κότσια ας καταργήσει τα άρθρα του Συντάγματος στα οποία αυτές προσκρούουν και τότε τα ξαναλέμε. Στο δρόμο. Εγώ. Στον αγύριστο. Αυτός.

Παναγιώτης Λίβος