γράφει ο Παναγιώτης Λίβος
Δεν ξέρω αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κάνει σημαία του αυτό που έλεγε ο πατέρας του στους αστυνόμους ότι «το κράτος είστε εσείς». Δεν ξέρω ακόμη αν αυτό το έχει διαβάσει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αφού δεν φημίζεται άλλωστε για τις επιδόσεις του στην ανάγνωση. Όχι μόνο των… εντύπων αλλά και της πραγματικότητας την οποία βιώνει η ελληνική κοινωνία. Σίγουρα όμως το δίδυμο Κυριάκος – Μιχάλης δεν είναι εκείνο στο οποίο θα στοιχημάτιζα στον.. ιππόδρομο της ζωής μας.
Ειδικά μετά τις ύβρεις και την απαράδεκτη συμπεριφορά του υπουργού δημοσίας τάξεως και ενός εκ των συμβούλων του (για να βάζουμε τα πράγματα στην θέση τους) απέναντι στους αξιωματικούς της ελληνικής Αστυνομίας σε μια απ’ τις τελευταίες συσκέψεις και τις απειλές για τις επερχόμενες κρίσεις τον Ιανουάριο στο σώμα της ελλ. Αστυνομίας. Αυτό από μόνο του δείχνει τον κατήφορο του υπουργού. Επιπρόσθετα δημιουργεί ερωτηματικά για την στάση του Μητσοτάκη που επιμένει να τον κρατά στο πόστο του. Εάν δεν συμφωνεί μαζί του τότε όποια άλλη σκέψη είναι ακόμη χειρότερη για τον ίδιο όσο ο Χρυσοχοΐδης μένει στην θέση του.
Περί ορέξεως: Οι σκηνές καταστολής στα Σεπόλια που είδαμε στο διαδίκτυο, δεν περιποιούν τιμή στο σώμα της Αστυνομίας και μάλιστα η διαμαρτυρία τους εκφράστηκε δημόσια, ακόμη και μέσα σε κλίμα «φόβου» για αντίθετες φωνές εντός της ελλ. Αστυνομίας. Οι εικόνες που σήμερα σκορπίζουν τάχαμου φόβο στους «οικογενειάρχες» μένουν εκεί ως μνήμη και σύντομα όταν τα μυαλά καθαρίσουν από την ανεξέλεγκτη τεστοστερόνη θα μείνει η ντροπή. Πρωτίστως η ίδια η Αστυνομία βάλλεται και προσβάλλεται απ’ τις εικόνες του πολύωρου «αποκλεισμού» του Αρσένη και της Σακοράφα σε έναν δρόμο στον οποίο είχε επιτραπεί η κυκλοφορία όλων αλλά όχι των ιδίων. Πέραν του συμβολισμού που ήθελε να «περάσει» το δημοσίας τάξεως και απέτυχε, τελικά έκανε περισσότερη βλάβη στην ελληνική αστυνομία ακόμη και απ’ το αν τους έδερνε αρχικά! Αν τώρα δεν το καταλαβαίνουν στα πάνω κλιμάκια, πρέπει να τους στείλουμε βιβλία. Ιστορίας και Κοινωνιολογίας κατά προτίμηση.
| Το zantevoice.gr δεν έχει οικονομική υποστήριξη από καμία γκρίζα, κυβερνητική, επιχειρηματική, τραπεζική ή άλλη πηγή που θα του “υπαγορεύει” τί να πει και τί όχι. Το zantevoice.gr δεν έχει διαφημίσεις! Το zantevoice.gr έχει μόνο την στήριξη των επισκεπτών του για να πληρώνει τα λειτουργικά έξοδά του. Αν θες να υπάρχει το zantevoice.gr στήριξε την προσπάθειά του με κλικ εδώ. |
Στο ψητό: Η Αστυνομία «χρεώνεται» πολιτικές αποφάσεις που την εκθέτουν. Για πολλούς λόγους δικούς της –που πρέπει να λύσει η ίδια με τους ανώτερους αξιωματικούς της– γίνεται νερό στο μύλο μιας κυβέρνησης που δείχνει να έχει σταματήσει σε μη ενεστώτα χρόνο. Την κύρια ευθύνη (όσο εύκολα και αν «γυρίζει» ο αστυνόμος σε μπάτσο) φέρει αυτός που κάθεται στην πρόσκαιρη καρέκλα του υπουργού και κυρίως την επίσης πρόσκαιρη καρέκλα του πρωθυπουργού. Και οι καρέκλες γράφουν ονόματα να μην τα ξαναλέμε… Η ελληνική κοινωνία ακόμη βράζει ήσυχα. Κοινωνιολογικά θα ερμηνεύαμε εύκολα αυτό που έρχεται. Το ζήτημα είναι ότι η Αστυνομία δεν έχει καταλάβει ακόμη με ποιους ΠΡΕΠΕΙ να είναι και ότι όταν η χύτρα παραβράσει δεν θα στιγματίσει μόνο τους ανίκανους ταγούς της αλλά και τα όργανά της. Μπορεί ο Μητσοτάκης στην μέθη της εξουσίας του να μην καταλαβαίνει ότι καμία κυβέρνηση δεν μακροημέρευσε με πραιτοριανούς, απ’ την άλλη η Αστυνομία δεν μπορεί να «προδίδει» τις αρχές της αστυνομίας (Αστυ+Νόμος) άγουσα και φέρουσα από τον κάθε καρεκλοκένταυρο. Διότι η Αστυνομία χρειάζεται, όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους. Αλλά το ποια Αστυνομία, το καθορίζει το Δίκαιο, όχι ο Χρυσοχοΐδης και η όποια κυβέρνηση. Το «αποφασίσαμεν και διατάσσομεν» για οποιοδήποτε θέμα, ακόμα και για τα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό δεν έχει θέση στη δημοκρατία. Και η αστυνομία πρέπει να είναι εργαλείο δημοκρατίας. Αλλιώς λέγεται διαφορετικά. Η αστυνομοκρατία δεν έχει θέση στην δημοκρατία. Η αστυνομία υπάρχει για να προστατεύει όλους τους πολίτες και να προσφέρει σε κάποιο βαθμό ένα αίσθημα ασφαλείας και όχι να εκφοβίζει, να λειτουργεί ως «εκτελεστής» θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, να διαχωρίζει τους πολίτες και πάντως όχι ως «τρωκτικά και κατσαρίδες».
Ο δρόμος τον οποίο έχει πάρει η ελλ. Αστυνομία σήμερα είναι επικίνδυνος, ιστορικά καταδικασμένος και ηθικά πέρα από κάθε αξίωση για σεβασμό από αυτούς που τάχθηκε να υπηρετήσει. Πρέπει να αποφασίσει με ποιους θέλει να είναι και να πράξει τα δέοντα για την αυτοκάθαρσή της. Ο σεβασμός κερδίζεται δεν απονέμεται, ούτε σε βαθμοφόρους ούτε σε ένστολους. Και κερδίζεται με πυγμή απέναντι στην όποια πρόσκαιρη ηγεσία όχι απέναντι στους πολίτες.
