Μέσα σε έναν φαύλο κύκλο ακρίβειας βρίσκονται τα ελληνικά νοικοκυριά εν μέσω καταχείμωνου. Η κυβέρνηση αγνόησε πλήρως τις προειδοποιήσεις που έρχονταν από παντού πως ο χειμώνας του 2021 – 2022 θα καταγραφεί ως χειμώνας με ιστορική εκτόξευση των τιμών.
Και πράγματι. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ο πληθωρισμός έχει αγγίξει το 5,5%. Το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα ωστόσο είναι πως οι πληθωριστικές πιέσεις δεν αφορούν εξίσου το σύνολο της οικονομίας, αλλά κυρίως αγαθά πρώτης ανάγκης ή αγορές που καλύπτουμε βασικές ανάγκες. Άρα ο πληθωρισμός χτυπάει κυρίως τα χαμηλά και μεσαία στρώματα. 
Οι αυξήσεις στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, της διατροφής, της στέγασης και της ένδυσης διαλύουν τον κοινωνικό ιστό και προβλέπεται ότι θα αυξήσουν το ιδιωτικό χρέος. Επίσης είναι αναμενόμενο να μειωθούν οι αποταμιεύσεις και όλο και περισσότεροι άνθρωποι να πέσουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση παρακολουθεί ως θεατής. Ο Υπουργός Ενέργειας κ. Σκρέκας, μόλις την Παρασκευή το πρωί, όντας εντελώς εκτός τόπου και χρόνου, προέτρεψε τους πολίτες, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ακρίβεια, να μην ξεχνούν το θερμοσίφωνα ανοιχτό!
Πρόκειται για μια δήλωση που επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση, όχι μόνο είναι ανεπαρκής στη διαχείριση και αυτής της κρίσης, αλλά και ότι δεν έχει καμία διάθεση να υποστηρίξει τα νοικοκυριά, τα οποία θα απορροφήσουν το κύμα ακρίβειας και τις ενδεχόμενες τάσεις εκμετάλλευσης από τα καρτέλ της ενέργειας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό προτείνει μια σειρά από μέτρα που βασικό πυρήνα έχουν την αύξηση του κατώτατου μισθού και τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα. Η κυβέρνηση απορρίπτει τις προτάσεις υποκριτικά, προβάλλοντας ως δικαιολογία το δημοσιονομικό κόστος. Φυσικά το δημοσιονομικό κόστος δεν το επικαλείται ούτε στη μείωση των γονικών παροχών ύψους 800.000 ευρώ, ούτε στη μείωση του συμπληρωματικού φόρου ΕΝΦΙΑ για τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, ούτε στις φοροαπαλλαγές στις μεγάλες επιχειρήσεις.  
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για μια ακόμη φορά γράφει… εποποιία. Αυτήν την φορά δεν είναι εποποιία ψηφοθηρίας, όπως το 2007. Είναι εποποιία αναλγησίας. Προστατεύει όσους έχουν και αφήνει να πέσουν στα βράχια όσους δεν έχουν. Είναι ξεκάθαρο πως πλέον η λύση δεν βρίσκεται σε μια τεχνοκρατική παρέμβαση, αλλά έχει πολιτικό χαρακτήρα. Κι αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από την άμεση προσφυγή στις κάλπες, ώστε ελληνικός λαός να έχει την ευκαιρία να γράψει τη δική του εποποιία, διώχνοντας τον κ. Μητσοτάκη και την παρέα του.