Ξεκινώντας με το γνωστό σύνθημα εν μέσω πανδημίας και με περιορισμό στις ελεύθερες μετακινήσεις, δεν μπορούμε παρά ν’ αναλογιστούμε ότι αυτό δεν θα συνοδεύει τις επιδόσεις του φετινού Τουρισμού, της Ανάπτυξης, ή της απόσβεσης Χρέους. Ο μόνος που ζει τον μύθο του στην Ελλάδα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης! Ο οποίος με τα αλλεπάλληλα «διαγγέλματα» θέλει να.. «παραμυθιάσει» τους υπόλοιπους Έλληνες για την αποτελεσματικότητά του και τις έγκαιρες αποφάσεις της Κυβέρνησής του.

Έχοντας αλώσει τα ΜΜΕ με «γκρίζες χάρες» και την Δημόσια Τηλεόραση εξ οφίτσιο, η ελλιπής πληροφόρηση που λαμβάνουν οι πολίτες (δυστύχημα για την Δημοκρατία μας) συμβάλλει περισσότερο από ποτέ στην «Κυβερνητική του φόβου». Οι συνεχείς συγκρίσεις με άλλα κράτη που δείχνουν την μεγάλη επιτυχία της κυβερνητικής πολιτικής και επιλογών, αποκρύπτουν ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις ανόμοια πράγματα, με διαφορετικές οικονομικές και αναπτυξιακές επιδόσεις, που δεν διαμορφώνουν κοινή βάση σύγκρισης.

Θα έπρεπε να συγκρινόμαστε με χώρες γεωγραφικά γειτονικές και με παρόμοια οικονομικά και αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, οι οποίες διαθέτουν ρυθμούς εξάπλωσης της νόσου αντίστοιχους με της Ελλάδας. Τα στοιχεία δείχνουν πως τα μέτρα δύο εβδομάδες μετά τα πρώτα θύματα στο εξωτερικό και την διασπορά της νόσου στον πληθυσμό, ήταν επιβεβλημένα μεν ώστε να σταματήσουν την διάδοση του ιού στην Ελλάδα, αλλά δεν επιβεβαιώνουν ούτε αποδεικνύουν ότι ειδικά στην Ελλάδα έχουμε κάποιο ξεχωριστό παγκοσμίως σύστημα διαχείρισης της κρίσης. Δεκαπέντε άλλες χώρες της Ευρώπης έχουν λιγότερα θύματα ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Στον αντίποδα δεν μπόρεσε να επιβληθεί στην Εκκλησία για κλείσιμο των ναών νωρίτερα.

Υπάρχουν -ευτυχώς- αρκετά στοιχεία που από μόνα τους αποδομούν το «αφήγημα» Μητσοτάκη. Στα διαγνωστικά τεστ πχ. η Ελλάδα είναι 32η μεταξύ των 41 χωρών   μπροστά μόνο από Μολδαβία, Αλβανία, Ουκρανία, Βοσνία κ.λπ.

Η κυβέρνηση αποφάσισε να διεξάγει τα λιγότερα δυνατά τεστ, ώστε να υποτιμάται η αλήθεια για τον συνολικό αριθμό κρουσμάτων και διασποράς του ιού, παρέχοντας ένα αίσθημα πλαστής αισιοδοξίας. Η χώρα μας κατατάσσεται διεθνώς στην πολύ χαμηλή 66η θέση, μαζί με χώρες του τρίτου κόσμου. Τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη με συχνά τεστ καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις της λίστας.

Ο πρωθυπουργός στάθηκε τυχερός διότι όπως συνάγεται από τα στοιχεία πάλι, σημαντικό ρόλο στην μη διάδοση του ιού υπήρξε η χαμηλή διασυνδεσιμότητα της Ελλάδας με άλλες χώρες και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η πανδημία δεν βρήκε την Ελλάδα εν μέσω της Τουριστικής σαιζόν, διότι τότε θα μιλούσαμε για εκατόμβες νεκρών όπως συνέβη αλλού, και όχι από το κροκοδείλιο ενδιαφέρον της κυβέρνησης για το ΕΣΥ, που από «τιμωρός» του μετατράπηκε σε «χειροκροτητή». Ο πρωθυπουργός σταμάτησε τις 4.000 αναγκαίες όπως αποδείχθηκε προσλήψεις  σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που η προηγούμενη κυβέρνηση είχε ξεκινήσει, έχοντας σχεδόν μηδενίσει τις επενδύσεις για την υγεία στον προϋπολογισμό, έχοντας εξαγγείλει την υποστήριξη ιδιωτικών επενδύσεων, μέσω ΣΔΙΤ, μη επενδύοντας σε νέες ΜΕΘ (αλλά «νοίκιασε» πανάκριβα τις ιδιωτικές και βασίστηκε σε εθελοντές και δωρεές), έφερε έτσι το σύστημα υγείας της χώρας εντελώς απροετοίμαστο μπροστά στην πανδημία. Απέκρυψε την αλήθεια για την κυβερνητική αδράνεια στην απόκτηση υλικών και τεστ, όπως έκαναν οι υπόλοιπες Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αρέσκεται όμως να συγκρίνεται με αυτές για λόγους εντυπωσιασμού και αποκρύπτει επίσης ότι το σύστημα θα κατέρρεε αν είχε πράγματι να αντιμετωπίσει τις λεγόμενες «υγειονομικές βόμβες» των κλειστών δομών, των Ρομά ή πολυάριθμων τουριστών όπως προαναφέρθηκε. Ο πληθυσμός αντέδρασε με σύνεση και αυτοσυντήρηση απέναντι στην πανδημία μένοντας σπίτι, διότι γνώριζε ότι δεν μπορεί να δώσει μάχη με «λειψά» πολεμοφόδια.

Στο πρόγραμμα της κυβέρνησης για την «επόμενη ημέρα» υπάρχουν μεγάλα κενά, με την δαπάνη για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα περίπου στο 3,6% του ΑΕΠ ενώ στις περισσότερες χώρες στο 20% και πλέον. Με αφετηρία την αντίληψη της (πενιχρής) στήριξης της ανεργίας αντί της εργασίας για παράδειγμα, το μέλλον της Οικονομίας και των Ελλήνων που θα φτωχοποιηθούν έτι περαιτέρω, φαντάζει δυσοίωνο. Αλλά εντέλει δεν είναι κακό να ζεις τον μύθο σου. Αρκεί να μην είσαι στο τιμόνι της χώρας, διότι νομοτελειακά θα την οδηγήσεις στον γκρεμό. Και ο πρωθυπουργός, όπως μας προϊδέασε στο τελευταίο του διάγγελμα, βλέποντας την καταστροφή μπορεί και να βιαστεί να κεφαλοποιήσει με εκλογές την χαμηλή θνητότητα στην πανδημία. Χρειάζεται όμως η Ελλάδα Πρωθυπουργό που κάνει πολιτική με διαστρέβλωση της πραγματικότητας για να κρύψει την ανεπάρκειά του;