πηγή tvxs

Σαν «γιουρούσι και πλιάτσικο στο δημόσιο χρήμα με τη σφραγίδα Μητσοτάκη» χαρακτήρισε ο Αλέξης Τσίπρας την επέλαση στα δημόσια ταμεία, κατά την επίσκεψή του στην Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων.

Με πρόσχημα δηλαδή την πανδημία και με αφορμή τις έκτακτες συνθήκες στις οποίες έχει περιέλθει η χώρα, η κυβέρνηση αποκαλύπτεται ότι μοιράζει αφειδώς δημόσιο χρήμα και αναθέτει δουλειές αδιαφανώς και εκτός κανόνων χρηστής διαχείρισης.

5 δισεκατομμύρια ευρώ αποκαλύπτει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι μοιράστηκαν με τη μέθοδο αυτή μέχρι τον Ιούνιο του 2021 και άλλα 2 περίπου δις από τον Ιούνιο μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο.

4 δις από αυτά ξοδεύτηκαν σε κλειστούς διαγωνισμούς, χωρίς εγγυήσεις διαφάνειας και άλλα 2,7 δις μοιράστηκαν σε απευθείας αναθέσεις.

Την πανδημία αφορούσαν μόλις τα 320 εκατομμύρια από αυτά.

Ο πακτωλός δηλαδή αυτός δημόσιου χρήματος δεν αξιοποιήθηκε, όπως θα έπρεπε, για την ενίσχυση του ΕΣΥ. Μια επιλογή που θα έσωζε χιλιάδες ζωές, αφού θα μείωνε σημαντικά τον αδικαιολόγητα μεγάλο αριθμό των 25.500 θανάτων από την πανδημία, πολλοί από τους οποίους συνέβησαν, λόγω ανεπάρκειας κατάλληλης στελέχωσης και εξοπλισμού, εκτός της εξειδικευμένης φροντίδας που παρέχουν οι ΜΕΘ.

Αυτή η επιλογή χαρακτηρίστηκε, άλλωστε, «πεταμένα λεφτά», από τον υπουργό της κυβέρνησης που συνέδεσε το όνομά του με τη λίστα της εξαγοράς των ΜΜΕ.

Κι ακόμη, τα χρήματα αυτά δεν αξιοποιήθηκαν ούτε για τη διανομή δωρεάν τεστ στον πληθυσμό, ώστε μέσω της επιδημιολογικής επιτήρησης να έχει επιτευχθεί η καλύτερη παρακολούθηση της εξάπλωσης της πανδημίας, που θα μείωνε δραστικά το συνολικό αριθμό των κρουσμάτων.

Ούτε όμως τα χρήματα αυτά αξιοποιήθηκαν για να υποστηριχθούν οικονομικά οι εργαζόμενοι, οι μικροεπιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που έχασαν τις δουλειές τους ή που ζημιώθηκαν εξ αιτίας της πανδημίας.

Κι ακόμη, τα χρήματα αυτά δεν αξιοποιήθηκαν ούτε για την ενίσχυση των καταναλωτών εξ αιτίας των κατακόρυφων αυξήσεων της τιμής της ενέργειας, στις οποίες η χώρα μας διακρίνεται σαν πρωταγωνίστρια της Ευρώπης.

Για όλες αυτές τις κοινωνικές ανάγκες στις οποίες η κυβέρνηση όφειλε να απαντήσει, οι υπουργοί και ο πρωθυπουργός δηλώνουν ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα χρήματα.

Που πήγαν λοιπόν τόσα λεφτά; Μένει να δημοσιοποιηθεί η λίστα από την κυβέρνηση για να δούμε ποιοι είναι οι κομματικοί και επιχειρηματικοί φίλοι της που ωφελούνται «κάτω από το τραπέζι» από τη γενναιοδωρία της.

Μέχρι τότε γνωρίζουμε μόνο τους επιχειρηματίες των ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους, οι οποίοι ανταμείφθηκαν για τις υπηρεσίες προπαγάνδας που προσφέρουν στην κυβέρνηση. Κι ακόμη, γνωρίζουμε και κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις που, κατ’ εξαίρεση και μόνο σε αυτές, δικαιολογήθηκαν ζημιές από την πανδημία ικανές να προκαλέσουν αποζημιώσεις από το δημόσιο.

Αυτά βλέπουν οι ευρωπαίοι στις Βρυξέλλες και δεν εμπιστεύονται τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του για να διαχειριστούν τα δις που θα εισρεύσουν στη χώρα από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Σε αυτή τη δυσπιστία της Ευρώπης στηρίζονται άλλωστε και τα σενάρια για κυβέρνηση τεχνοκρατών, που όλο και περισσότερο ακούγεται τελευταία ότι πρετοιμάζονται από τις Βρυξέλλες, ερήμην βέβαια της βούλησης του ελληνικού λαού.

Γιατί όσο η κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, σε καιρό μάλιστα πανδημίας και ενεργειακής κρίσης και φτωχοποίησης εκτεταμένων κοινωνικών στρωμάτων, στρέφεται ευθέως εναντίον του δημόσιου συμφέροντος, άλλο τόσο και η παραχάραξη της βούλησης των πολιτών και ο διορισμός κυβερνήσεων, στρέφεται σε βάρος της δημοκρατίας.

Εκείνο πάντως που είναι το πιο ενδιαφέρον στην προκειμένη υπόθεση διασπάθισης δημόσιου χρήματος με όρους αδιαφάνειας, πέραν από τις ενδεχόμενες ποινικές επιπλοκές που κάποτε οπωσδήποτε θα ερευνηθούν, είναι αυτό που αφορά στην πολιτική διάσταση του ζητήματος.

Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη κέρδισε τις εκλογές του 2019 και έγινε κυβέρνηση, υποσχόμενη ότι θα προσελκύσει ξένες επενδύσεις που θα δημιουργούσαν νέες δουλειές και θα άνοιγαν νέες θέσεις εργασίας για όλους, οδηγώντας τη χώρα σε μια νέα εποχή οικονομικής ανάπτυξης.

Αντ’ αυτού, αυτό που συμβαίνει σήμερα, 2,5 χρόνια μετά, είναι ότι όχι μόνο δεν εισέρευσαν στη χώρα ιδιωτικά κεφάλαια που θα έφερναν ανάπτυξη και θα έλυναν το πρόβλημα της ανεργίας, αλλά αντίθετα, δισεκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρήματος που έπρεπε να καλύψουν τις μεγάλες ανάγκες της εποχής, κατευθύνθηκαν στα ταμεία ιδιωτικών επιχειρήσεων που τρέφονται, όπως φαίνεται, αποκλειστικά από τον δημόσιο τομέα.

Αν η υπόθεση της διασπάθισης δημόσιου χρήματος λοιπόν έχει πολιτικό ενδιαφέρον, αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την ιδιοτέλεια των προθέσεων των κυβερνώντων.

Έχει κατ’ εξοχή να κάνει με την αποτυχία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου που υποσχέθηκαν ως αντίπαλο δέος στην πολιτική της ισόρροπης συμβολής δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που επεξεργάζεται και προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η αφαίμαξη μεγάλου μέρους των 37 δις που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ άφησε παρακαταθήκη στα δημόσια ταμεία και η μεταφορά τους στον ιδιωτικό τομέα δείχνει όχι απλώς τη διαχειριστική αποτυχία, αλλά ακόμη χειρότερα, την εξαπάτηση των πολιτών μέσω των υποσχέσεων για την ανάπτυξη που θα έφερνε το νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο.

Αφού σήμερα, αντί το ιδιωτικό χρήμα να τροφοδοτεί τις δημόσιες ανάγκες, όπως υπόσχονταν, γίνεται το ακριβώς αντίθετο. Ο ιδιωτικός τομέας ζει σε βάρος του δημοσίου και σε βάρος βέβαια και των κοινωνικών αναγκών.

Κάντο δηλαδή όπως στη Novartis. Όπως εκεί το σκάνδαλο διαφθοράς αντιστράφηκε και έγινε σκευωρία, έτσι κι εδώ η ενίσχυση του δημοσίου από τον ιδιωτικό τομέα αντιστράφηκε πλήρως και ενισχύεται ο ιδιωτικός από τα ελάχιστα αποθέματα των δημόσιων ταμείων.

Με μόνους χαμένους όλους εμάς που φτωχαίνουμε, παρακολουθώντας το μεγάλο φαγοπότι των… ημετέρων.